این وبلاگ فقط واس خاطر اون دسته از آدماییه که اهل وبلاگ خوندن نیستن. جون من خوندی یه تیکه ای، مجیزی، مجازی، حرفی، دردی، فحشی چیزی بده بفهمم آدمم این وبلاگ و می بینه!
از گابريل گارسيا ماركز مي پرسند اگه بخواي يه كتاب صد صفحه اي در مورد اميد بنويسي، چي مي نويسي؟ مي گه 99 صفحه رو خالي مي ذارم. صفحه ي آخر سطر آخر مي نويسم اميد آخرين چيزي است كه مي ميرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سلام، خوش اومدید، هرچی دلت می خواد بفرما!