این وبلاگ فقط واس خاطر اون دسته از آدماییه که اهل وبلاگ خوندن نیستن. جون من خوندی یه تیکه ای، مجیزی، مجازی، حرفی، دردی، فحشی چیزی بده بفهمم آدمم این وبلاگ و می بینه!
زمستان است
مانده تا برف زمین آب شود مانده پر شود سینی ما از صحبت سنبوسه و عید مانده تا مرغ سر چینه هذیانی اسفند صدا بردارد نا تمام است درخت زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سلام، خوش اومدید، هرچی دلت می خواد بفرما!