راز این داغ نه در سجده طولانی ماست
بوسه ی اوست که چون مُهر به پیشانی ماست
شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار
باز هم پنجره ای در دل سیمانی ماست
موج با تجربه صخره به در یا برگشت
کمترین فایده ی عشق پشیمانی ماست
خانه ای بر سر خود ریخته ایم اما عشق
همچنان منتظر لحظه ویرانی ماست
باد پیغامرسان من و او خواهد ماند
گر چه خود بی خبر از بوسه ی پنهانی ماست
امروز دلتنگ این نیستم که دوستم نمی داری!!.. دلواپس فردایی هستم که باز می گردی و من نیستم
پاسخحذف